Rondreis IJsland - update 09-09-21

Zaterdag 28 augustus was het dan eindelijk zover en konden we op vakantie. Door alle corona ellende zat dat er eerder niet in.

Voor aanvang van de vakantie is er nog wel het e.e.a. aan voorafgegaan met betrekking tot corona. IJsland eist van iedereen volledige vaccinatie, PRC test en een registratie dat je het land in komt.

We waren ruim van te voren op Schiphol, ook in verband met alle corona maatregelen. Gelukkig liep dit allemaal erg voorspoedig en hebben ze een korte controle gedaan op onze documenten.

We hadden een heerlijke rustige vlucht naar IJsland in een kleine 2.5 uur zonden we op de luchthaven van Keflavik. Het was even wachten op de bagage, maar toen we die eindelijk hadden begon de ellende. Aansluiten in de rij voor de corona checks. Het leek wel een wachtrij bij de Efteling. Iedereen werd 1 voor 1 gecontroleerd of je geënt bent, of je een negatieve test bij je hebt en of je bij "ingecheckt" in het land.

Na dat we de controles allemaal hebben door staan konden we in de rij aansluiten voor het ophalen van de huurauto. Toen ook dit geregeld was konden we eindelijk onze weg vervolgen en richting het hotel. Na een klein uurtje rijden hebben we ons hotel bereikt. Het Grand Hotel Reykjavik, super groot en luxe. Alles lekker naar de kamer gebracht en een rondje in Reykjavik gedaan opzoek naar een lekker restaurant. Dan 2-3 keer de "uitgaansstraat" door gelopen te zijn, bij de Italiaan beland. Heerlijk gegeten.

Zondag 29 augustus
Heerlijk geslapen, door de 2 uur tijdverschil wel om 6 uur al wakker, maar dacht mocht de pret niet drukken. Vandaag stond in het teken van Reykjavik ontdekken en onze weg te vervolgens naar Selfoss. We hebben lekker koetel de koet door de stad gelopen. Geert heeft een echte IJslandse trui gekocht bij een ontzettend kneuterig handwerk winkeltje. Vervolgens in een zijstraatje tussen de locals een lekker bakkie koffie gedaan. Vervolgens weer richting hotel gelopen, de auto opgehaald richting actieve vulkaan (Geldingadalir) gereden. Hier de auto geparkeerd en omhoog gelopen in de hoop de lopende lava te kunnen spotten. Het was een heerlijke, zeer actieve, klim van 4.5 km omhoog. De laatste 500 meter hebben we niet meer gedaan. Het weer sloeg helemaal om, de miezer sloeg om in regen en het zicht was helemaal verdwenen. Nog even op de webcam gekeken of er nog activiteit was, maar die was er ook dus omgedraaid en terug naar beneden. Terug bij de auto onze reis voorgezet richting Selfoss. Na een uurtje rijden zijn we in ons nieuwe hotel aangekomen. Alles lekker naar de kamers gebracht en een lekker borreltje gedaan. Na 2 drankjes besloten om in het hotel te blijven om daar te eten, bij het vragen of er plek is was de eerste optie pas om 21.00, dus de regenkleding maar weer aan getrokken en naar buiten gegaan. Uiteindelijk bij Surf en Turf beland. Na terugkomst in het hotel nog een borreltje gedaan en weer even op de webcam gekeken of de vulkaan weer actief was. En uiteraard was deze actief, dus een plan gemaakt voor morgen. We gaan de wekker om 7 uur zetten en in de ochtend nog een keertje kijken wat de vulkaan doet zodat we dan eerst weer terug naar de vulkaan kunnen om vervolgens de Golden Circle te rijden.

Maandag 30 augustus
Wekker om 6.30 zoals afgesproken. Na de gordijnen open gedaan te hebben, zonk het moed in de schoenen. Het was buiten nog grijzer en natter dan gisteravond dat we aan kwamen. Toch maar de kleren aangetrokken en naar het ontbijt gegaan. Hier nog een keer op de webcam gekeken van de vulkaan en ook daar helemaal grijs, zelfs tot de onderste camera aan toe. Uit eindelijk om een uurtje of 8 in de auto gestapt en ons oorspronkelijke plan aangehouden en de Golden Circle route gereden.

Onze eerste stop was de Kerid Krater. Een mooie diepe krater mee helder blauw water en rood gesteente. Na hier de nodige foto's gemaakt te hebben zijn we doorgereden naar Skáholt een mooi oud kerkje met vele opgravingen. Het kerkje zou mooi wit zijn wat een mooi beeld geeft in de omgeving. Echter was de kerk in renovatie en waren ze het witte pleisterwerk er aan het afspuiten. Op naar Geysir het park(je) met de actieve geisers. Er zouden 2 actieve geisers zijn de Strokkur en de Geysir geiser. Na een paar honderd meter was de Stokkur al actief. Elke 8-10 "spuugt" echter was het na 2 minuten al raak, helaas al het camera materiaal nog niet op orde dus nog een ronde wachten, dit duurde aanzienlijk langer en de regen werd alleen maar heftiger. Uit eindelijk toch gelukt om alles goed op de foto te krijgen. Op naar de Geyser, de grootste van de twee. De miezer ging over naar regen. Aangekomen bij de Geysir, gaf het bordje aan dat de geiser "dood" was en zeer zeer zelden nog een uitbarsting heeft. Ivm met de heftige regen, maar snel richting het restaurant gelopen om daar een beetje op te drogen en een bakkie te doen.

Na een uurtje de reis voortgezet naar Gullfoss. Van hier vandaan doorgereden naar Pingveller NP. Dit is een groot nationaal park met allerlei kloven, watervallen en meertjes.

Vervolgens weer richting hotel gereden en toen zagen we ook eindelijk zon en blauwe lucht! Maar voor we bij het hotel waren regende het weer.

Dinsdag 31 augustus
Vandaag weer vroeg de wekker. We hadden een lange autoroute op de planning met meerdere bezienswaardigheden onderweg. Rond 8 uur alles weer in de auto en onderweg. De eerste stop was Seljalandfoss, volgens alle boekjes een fantastische waterval. Persoonlijk vonden wij hem wat tegenvallen, wel grappig dat je er achter langs kan lopen, maar verder niet veel spectaculairs. De volgende stop was de Skókgafoss. Het was nog even te twijfel of we wel zouden stoppen, omdat de vorige waterval wat tegenviel. Gelukkig wel gestopt en de wandeling over de 428 treden naar boven gemaakt. Deze waterval was vele malen beter, mooier, groter dan de Seljalandfoss. Het weer was ons goed gezind en het trok helemaal open met heerlijke zon en 18 graden. Voor IJslandse begrippen erg warm! De volgende stop zou eigenlijk het Plain Wreck, bij aankomst bleek dat je er nog 4km naar toe moest lopen. Gezien het lange en drukke programma hebben we deze wandeling maar geskipt en zijn we door gereden. We zijn er achter gekomen dat als je echt alles wilt zien en alle wandelingen wilt maken dat je minimaal 4 weken op IJsland moet verblijven. Niet heel veel verder zagen we vanuit het raam een gletsjer, gauw een foto uit het raam gemaakt en door. Niet veel later zagen we een bordje met een optie om naar de gletsjer (Solheimajokull) te gaan. Dit toch maar gedaan omdat het prachtig weer was en je met de zon het blauwe ijs van de gletsjer goed kan zien. Het was de stop meer dan waard. Zeker omdat deze gletsjer niet overal staat aan gegeven heb je niet veel toeristen dit maakt het mogelijk om echt tot aan/op de gletsjer te komen.

De planning was om ook nog te stoppen bij het uitkijkpunt Dyrholaey, maar de afslag gemist en nergens meer een plekje om te keren dus doorgereden naar Rynisjfara Beach. Het strand was echt pikzwart met allemaal kiezels, hele bijzondere rotsformaties en heel veel papegaaiduikers. Er leuke beestjes om te zijn. Eigenlijk een soort van vliegende pinguïns alleen met een oranje snavel en oranje pootjes. Eenmaal weer onderweg de reis voortgezet naar Fjardarágliúfur canyon. Ook weer een klein klimmetje maar wel een hele mooie canyon, ook zeker de moeite waard om een stop te maken. De zon stond er ook erg mooi op/in. Dit was de laatste stop op de planning de volgende 100km was de (snel)weg uitrijden. Er is maar 1 weg en eigenlijk heel saai af en toe wijzigt de omgeving van grasland, naar lavagesteente met mos, naar een soort van maanlandschap weer terug naar grasland.

Oh ja, probeer de IJslandse namen niet uit te spreken het is niet te doen en als je het bij een IJslandse inwoner wil na spreken lachen ze je vierkant uit. Zij kunnen klanken maken, niet te doen.

Woensdag 01 september
Gisteren na het eten nog even aan de bar geborreld en gezien het voorspelde mooie weer, toch maar een gletsjer tour in combinatie met een gletsjermeer boot tour geboekt. Er zijn ontzettend veel aanbieders en Hollanders dat we zijn wel de voordeligste eruit gepikt natuurlijk.
In verband met de geboekte tour de wekker maar weer op tijd gezet. De dag begon goed….. Het hele hotel zat zonder water. Bij de receptie navraag gedaan, het was al een uur gaande, ze hadden geen idee wat het probleem was en wanneer het opgelost zou zijn. Ontbijten kon gelukkig wel, 1 koffie machine was aangesloten/gevuld dus die deed het. Gaande het ontbijt kwamen ze vertellen dat er gelukkig weer water was. Toch wel erg fijn.

Om 9.30 moesten we ons melden bij de gletsjer tour. Hier kregen we het e.e.a. aan materiaal uitgereikt, klimijzers, ijsbijl, klimtuig en een helm. Vervolgens 15 minuten met de bus naar de gletsjer en dan nog eens een minuut of 20 wandelen naar de voet van de gletsjer. Hier al het materiaal aan/omgedaan en klimmen maar. Het was heerlijk weer op de gletsjers en alle aangetrokken laagjes gingen langzaam allemaal uit. Heerlijk tocht gemaakt en weer veel van de omging en natuur genoten. Na een kleine 2 uur over de gletsjer wandelt te hebben waren we weer terug bij de bus.

De volgende tour was een boottour op het gletsjermeer (Fjallsárlón). Dit was ook een heerlijke tocht. Nog steeds prachtig weer inmiddels zelfs 20 graden. Volgens de gids op de boot echt uitzonderlijk, normaal is het echt al wel herfst. Tijdens de boottour lagen er zelfs een aantal zeehonden op de drijvende ijsschotsen te zonnen. De zijkant/voorkant van de gletsjer, het afgebroken gedeelte, is altijd erg mooi om te zien. Enorm hoog en de nieuw afgebroken stukken geven een blauwe kleur. De kleur verdwijnt vaak binnen elke uren in verband met de blootstelling aan zuurstof.

Rond een uurtje of 18 weer terug in het hotel, moe en voldaan, maar een heerlijke dag.

Donderdag 2 september
Vandaag hebben we gewandeld in Skaftafell. Dit is een heel mooi wandel gebied met diverse wandelroutes door diverse gebieden. Wij hebben gekozen voor een wandeling naar de Svartifoss (Zwarte waterval) die vervolgens naar de tong van de Skaftafellsjökul (gletsjer) liep. Heel mooie route om te lopen. De meeste hoogte meters worden in de eerste 1.5km gemaakt. De paden lopen stijl omhoog. Het was weer een hele mooie zonnige dag waardoor de Svartifoss heel mooi zichtbaar was. Hij wordt zwarte waterval genoemd omdat het water voor een basalt muur langs valt. Het is geen hele grote of brede waterval maar in de zon, het watertje en de zwarte muur wel een mooi gezicht. Rond het middag uur bij de gletsjer aangekomen, hier genoten van het mooie weer en het uitzicht. Ter hoogte van de gletsjer hadden we het hoogste punt van de route bereikt en was het verder een uur lang naar beneden lopen.

Omdat het zulk mooi weer was en het nog maar begin van de middag was en nog steeds mooi weer hebben we besloten om toch nog even terug te gaan naar het gletsjermeer. We zijn nu 1 meer verder gereden dan het meer waar we gister waren. Nu waren we op Jökullsaron, dit meer is nog groter en heeft een uitloop naar zee. Door deze uitloop kunnen de ijsschotsen vanuit het meer naar de zee drijven en vervolgens worden de ijsschotsen door de golven weer naar de zee gestuwd. Hoe uitzonderlijk is het om ijsblokken op een strand te zien liggen.
Ten opzicht van het meer van gisteren is dit meer echt in mens groot. De afgebroken ijsbrokken zijn enorm. De gletsjer zelf heeft een veel minder mooie wand, eigenlijk geen wand en loopt geleidelijk het meer in. Dus geen mooie hoge ijswand zoals we gisteren hebben gezien. Desalniettemin lagen hier prachtige blauwe ijsschotsen en veel zeehonden die tussen de ijsschotsen door zwemmen en zo nu en dan op een ijsschots lekker gaan zonnebaden.

Na het eten even een paar uurtjes heerlijk in de hottub en sauna van het hotel gezeten. In de eerste instantie zat ik alleen in de hottub en Geert alleen in de sauna. Vervolgens kwamen er een aantal andere mensen aan, ze kwamen bij mij in de hottub. Het bleken Amerikanen en het werd een ontzettend gezellige avond en zonder het door te hebben waren we 2 uur verder.
Na de hottub en sauna zijn we nog even naar buiten gegaan, omdat de noorderlicht voorspellingen hoog waren. Na een halfuurtje de brui er aangegeven, omdat het koud was en het was veel te bewolkt.

Vrijdag 3 september
Vandaag stond in het teken van het opzoeken van een nieuwe plek in IJsland. Onze tocht heeft zich voortgezet naar de Oost fjorden. Het was een lange rit van ca. 330km en langs de route is naast natuur, schappen en paarden niet heel veel te vinden. Het eerste tankstation vindt je bijvoorbeeld pas na een kleine 200km. Heel blij dat we van te voren getankt hadden, maar ook een kop koffie, toilet of iets kan je de eerste 200km wel vergeten. Een goede les voor de komende lange reisdagen, zorg dat de auto volgetankt is en dat je genoeg eten en drinken voor onderweg heb.

Voordat we goed en wel onderweg waren, toch eerst nog een keer gestopt bij het ijschotsen meer van Jökulsarjon. We zagen dat de rivier die van uit het meer naar de zee loopt vol lag met ijsschotsen wat betekend dat er op het meer zelf wel het e.e.a. gebeurd is. En inderdaad alles was ten opzicht van gisteren echt tientalen meters opgeschoven. Ook was er behoorlijk veel “blauw” ijs te zien. Opgegeven moment horen we een hoop gekraak en breekt er een groot stuk ijs af en valt in de rivier. De schots waar het stuk van af was gebroken begon hierdoor ook om te draaien. Dus het stuk wat onderwater zat kwam naar boven. Het stuk wat dan naar boven komt is het zogenoemde blauwe ijs omdat dit nog niet met zuurstof in aanraking is geweest. De blauwe kleur verdwijnt meestal na een aantal uur. Na hier toch al gauw weer een uur gestaan te hebben de reis nu echt voortgezet.

De eerste stop die we gemaakt hebben was bij een waterval. Hier even een klein rondje gelopen, even aan wildplassen gedaan en weer door. Het landschap veranderd snel als je naar het oosten van het land rijd. Waar het vanuit Reykjavik naar het Zuiden veel al langs “doods” en plat terrein rijd, rij nu langs de bergwanden, zwarte stranden en prachtige fjorden. Ook lopen de schapen hier los, niet allemaal maar wel veel. De boeren vinden hier dat ze die vrijheid verdienen, einde van het seizoen, een beetje deze periode, worden de schapen allemaal opgehaald. Ook de schapen die op de bergen staan. Soms zie je ze op plekken dat je denkt, hoe kom je daar, maar vooral ook hoe gaat de herder daar dat schaap weer weghalen. Vandaag hebben we al 2 keer moeten stoppen voor schapen die over de weglopen. En als je dan komt aan rijden met de auto staan ze je ook nog eens schaapachtig aan te kijken, zo van “wat doe jij hier, laat mij lekker de weg overgaan”.
Na de lange toch aangekomen in het hotel dat op een prachtige locatie licht direct aan het laatste fjord aan de oostkust. Ook de kamers kijken allemaal over het meer en tegen het fjord aan.

Zaterdag 4 september
Ook vandaag een door reisdag. We zijn verder via de fjorden van het oosten naar het noorden gereden. Naar Myvatn. De eerste stop was bij het dorp Bakkagerdi. Dit dorp is bekend om zijn “Elvendorp” en de papegaaiduikers. Het was een hele mooie route om te rijden, veel mooie vergezichten, huisjes in de middle of nowhere. Aangekomen op de bestemming viel het allemaal wat tegen. Het elfendorp was niet meer dan een rotsformatie met een bord ervoor en een sprookjes verhaal. Naast de rotsformatie stond nog een heel oud turfhuisje. Dat is een roodhuisje wat volledig bedekt is met gras.

Nog een kleine 2 km doorgereden naar de papegaaiduikersrots. Hier was helaas niets anders te zien dan meeuwen. Alle papegaaiduikers komen op de rots broeden tussen juni en half augustus, na het broedseizoen gaan ze de open zee op.
Eenmaal in de auto hebben we onze route verder vervolgd en zijn we langs de weggestop bij de waterval Rjukandi. Omdat we al hadden ondervonden dat er langs de weg zee weinig restaurantjes zijn hadden we gister bij de supermarkt voor de zekerheid maar crackers en smeerkaas gehaald. Geluk bij een ongeluk want op deze route was er ook weer niets te bekennen. Dus met de smeerkaas en de crackers onder de arm naar de waterval gelopen en hier gepicknickt.
Onderweg weer door zoveel diverse landschappen gereden, bizar hoe snel dit veranderd. Van helemaal plat, naar vulkanisch, naar gras met heel veel schapen en vervolgens rij je weer door een soort van maan landschap.

Omdat we lekker hebben doorgereden hebben we gelijk een stop gemaakt bij de Dettifoss waterval. Dit is de waterval met het meeste volume van Europa. Het water komt ook echt met een bak water en snelheid naar beneden. De plaatselijke dorpsgek stond ook bij de waterval, hij stond in zijn blootje op een rots voor de waterval te “dansen”. Na deze waterval ervaring hebben we de route voortgezet richting het hotel.

In het hotel lekker een borreltje gedaan en gegeten. Omdat we pas om 20.45 uur konden dineren was het na het diner gelijk “noorderlicht” tijd. Myvatn staat bekend om een goede locatie om het noorderlicht te spoten. Dus de warme kleren aangetrokken, de camera’s gepakt en naar buiten gegaan. Binnen nog geen 10 minuten zagen we de eerste strepen in de lucht. Niet heel veel later werd het meer en begon het licht te “dansen”. Het was allemaal niet heel heftig, maar we hebben het gezien en goed op de foto’s vast kunnen leggen. Na een uurtje, anderhalf uur buiten gestaan te hebben begon de wind weer aan te trekken en werd het bewolkt. Toen we terug in het hotel kwamen vroeg de dame van de receptie of we een noorderlicht alarm wilde. Dit hield in dat ze ons wakker zou bellen als het noorderlicht weer zichtbaar en actiever werd. Dit gedaan, maar (gelukkig) zijn we niet wakker gebeld.

Zondag 5 september
Vandaag stond in het teken van het ontdekken van Myvatn. We zijn begonnen in het Hverir park, een geothermische locatie met allemaal borrelende modderpoelen en stomende fumarolen en zwavelrijke gasluchten of te wel rotte eieren. We hebben een behoorlijke klim gemaakt naar de top, maar het was het waard een prachtig uitzicht over het geothermisch gebied.

We hebben de route verder voortgezet in het geothermische gebied en zijn doorgereden naar Störa-Víti een groot diep krater meer wat zicht gevormd heeft in 1724. Het meer was ook de einde van de weg dus omgekeerd en terug gereden naar de volgende stop Leirhnjúkur. Dit was een wandeling van een kleine 5km door een actief vulkanisch gebied. Het lava waar we langs op zijn gelopen was “nieuw”, slechts 36 jaar oud. De laatste uitbarsting was in 1985. Verder naar boven lopende had je weer een prachtig uitzicht over de geothermische bergen. Mooie oranje/gele kleuren met een pruttelend blauw meer. Na hier lekker gewandeld te hebben zijn we terug gereden naar Myvatn zelf en lekker geluncht.

Na de lunch zijn we naar Dimmuborgir gegaan dit staat bekend om zijn oude vulkaan pijpen. Door de stromende lava wordt de hete stoom omhoog gestuwd en hierdoor ontstaan de stenen lava pijpen. Ook in dit park weer een km of 5 gewandeld en ook hier weer diverse soorten natuur.

Voor ons noorderlicht avontuur van de avond wilde we nog even de sauna in, even warm worden voor de koude avond. Dus helemaal omgekleed en al wij naar de sauna. We doen de deur open en denken hmmm deze voelt niet heel warm. Maja dan maar opstoken met water. Water over de kolen en er gebeurt niets. Geert de badjas maar weer aan en naar de hotel receptie. De dame van de receptie kwam mee naar de sauna en helaas hij was stuk, elektrisch probleem en op zondagavond om 21 uur nog een monteur vinden was geen optie.

's Avonds om 23 uur weer naar buiten gegaan. Het was kraakhelder de Melkweg pas prachtig te zien. 15 minuten later was het op een paar plekken na alles potdicht. Gezien het hier altijd windkracht 7-8 waait was het na 15 minuten ook weer helder. Raar weer hier. In de bewolking periode kwam het noorderlicht gelukkig er weer lichtjes door heen. Het noorderlicht was deze avond veel breder dan gisteren en liep echt van west naar oost tot zover we konden zien, maar het was niet zo intens. De hemel was wel helemaal groen maar geen mooie strepen en beweging. Maar goed, het was er weer en we hebben het weer gezien dus we mogen niet klagen!

Maandag 6 september
Omdat we gister al heel van de regio hebben gezien was het even zoeken wat we vandaag zouden gaan doen. Omdat het weer rondom Myvatn wat minder zou worden hadden we het plan gemaakt om naar Husavik te gaan en hier een walvis tour te gaan doen. Op internet gekeken naar de verschillende tours. De planning was om met een RIB een tour te doen en die zou volgens internet om 10.30 uur vertrekken, omdat er nog ruimte zat was hadden we niet vooraf geboekt en zijn we op de bonnefooi langs gegaan. Om 9.55 kwamen we in de haven aan en zijn we op zoek gegaan naar de touroperator. Wat bleek, door corona hebben ze alle tijdschema’s omgegooid. De RIB was al weg de eerst volgende optie was pas einde van de middag. Dus hebben we de “gewone” boot geboekt, deze zou over 5 minuten alleen verstrekken dus we moesten op een drafje door de haven naar de boot. Op de boot gauw in een warm overall gehesen en trossen los.
Na een klein kwartiertje was de eerste school pilot whals (Griend) te zien het waren vermoedelijk een stuk of 17. Hier een half uurtje rond gedopperd en vervolgens opzoek gegaan naar ander zeeleven. De golven waren nog al (naar mijn idee) heftig echt van die deining golven. Na 3 keer mijn ontbijt terug geslikt te hebben zagen ze op gegeven moment aan de rechterkant dolfijnen toen heb ik aan de linkerkant mijn ontbijt maar even overboord gegooid